Rozdział 57

-Aria-

Na moment zapadła cisza, ale ktoś czaił się za drzwiami, byłem tego pewien. Mrużąc oczy podejrzliwie, cały czas obserwowałem drzwi. Nie wiedziałem, co myśleć, ani nie rozumiałem, czy to uczucie było strachem, czy czymś innym. Poszedłbym za instynktem i zamknął drzwi.

Usłyszałam skrzypienie i lekko podskoczyłam. Drzwi się otworzyły i Adonai wszedł do środka. Położyłam rękę na piersi, żeby uspokoić bicie serca. Adonai spojrzał na mnie, jakby nie spodziewał się, że zobaczy mnie rozbudzoną i siedzącą na łóżku, wyglądając, jakbym spodziewała się, że wejdzie.