Rozdział 194 Podaj rękę

Nagle przypomniał sobie, co powiedział jej w noc zaręczyn i od razu poczuł, że strzela sobie w stopę.

„Ja…” Vincent zaczął mówić, gdy nagle rozległo się przyjemne pukanie w panel drzwi.

Siła nie była duża, ale częstotliwość była wysoka. Już po samym dźwięku mogli sobie wyobrazić, że to był ten mały facet, którego mała głowa odchyliła się do tyłu, a jego małe rączki klepały w drzwi.