Rozdział 62

Spędzam trochę czasu relaksując się w ciepłej wodzie, pozwalając, by ciepło wchłonęło część moich bólów. Potem zauważam, jak bardzo jestem owłosiona. Wow, kto by pomyślał, że mogę mieć tyle włosów w 6 tygodni? Rozglądam się za maszynką do golenia, nie mogę tak chodzić. Mogę być reinkarnacją jaskiniowej kobiety, ale jest rok 2024, nie ma potrzeby żyć jak moje poprzednie ja. Moje poszukiwania maszynki do golenia nie przynoszą rezultatu i wzdycham z frustracji. Jak do cholery mam sobie z tym poradzić? Patrzę na niechciane włosy, życząc sobie, żeby po prostu zniknęły. Potem krzyczę z szoku, gdy rozpuszczają się tuż przed moimi oczami. „Nie ma mowy” – łapię oddech, przesuwając dłonie po moich teraz gładkich nogach z niedowierzaniem. Podnoszę rękę, żeby sprawdzić pachę, a włosy również zniknęły. To moja ulubiona moc do tej pory. Nigdy więcej nie musieć się golić? Niesamowite! Wtedy w panice wyciągam rękę, żeby dotknąć głowy, fala ulgi zalewa mnie, gdy czuję, że moje włosy nadal tam są. Moje brwi i rzęsy są na szczęście nadal nienaruszone. Słyszę krótki krzyk, zanim drzwi łazienki się otwierają i wchodzi 5 mężczyzn gotowych do walki.

Spędzam trochę czasu relaksując się w ciepłej wodzie , pozwalając, aby ciepło wchłonęło część moich bólów. Wtedy zauważam, jak bardzo jestem owłosiona. Wow, kto by pomyślał, że w ciągu 6 tygodni mogę mieć tyle włosów? Rozglądam się za maszynką do golenia, nie mogę tak chodzić. Mogę być reinkarnacją jaskiniowej kobiety, ale jest rok 2024, nie ma potrzeby żyć jak moje dawne ja. Moje poszukiwania maszynki do golenia nie przynoszą rezultatu i wzdycham z frustracji. Jak do cholery mam sobie z tym poradzić? Patrzę na niechciane włoski, życząc sobie, żeby po prostu zniknęły. Potem krzyczę z szoku, gdy rozpływają się tuż przed moimi oczami. „Nie ma mowy” – łapię oddech, przesuwając dłonie po moich teraz gładkich nogach z niedowierzaniem. Podnoszę rękę, żeby sprawdzić moje pachy, ale tych włosów też nie ma. To moja ulubiona moc do tej pory. Nigdy więcej nie musieć się golić? Super! Wtedy w panice sięgam po głowę, a fala ulgi zalewa mnie, gdy czuję, że moje włosy nadal tam są. Na szczęście moje brwi i rzęsy również są nienaruszone. Słyszę krótki krzyk, zanim drzwi łazienki otwierają się gwałtownie i wchodzi 5 mężczyzn gotowych do walki.

Wrzeszczę i zakrywam się, gdy zaniepokojone spojrzenie pana Collinsa ląduje na mnie.