Rozdział 989

To znów przypomniało Sabrinie jej matkę. Te oczy, które znalazła poza ich obszarem, były oszołomione i chociaż Sabrina nie mogła zobaczyć jej twarzy, była pewna, że to były oczy jej matki. Myśl o tym, przez co przechodziła jej matka, przebiła się przez jej serce jak ostre ostrze. Wyszła spod prysznica w cichym smutku, nawet kąpiel Aino nie mogła pomóc jej poprawić nastroju. Dziecko zauważyło zmagania matki i postanowiło również pozostać cicho. Po prysznicu Sabrina ułożyła Aino do krótkiej drzemki, a ona powoli zasnęła po Aino. Była wyczerpana, ale nie mogła znaleźć spokoju we śnie.

Sebastian również był zmęczony, ale nie miał czasu na odpoczynek. Po zobaczeniu, że S abrina i Aino poszli spać, poszedł do swojego gabinetu, aby pracować. Minęło pół miesiąca, odkąd pojawił się w biurze. Wszystko działało jak zwykle, tylko dokumenty oczekujące na zatwierdzenie piętrzyły się w elektronicznym napędzie. Po tym, jak zajął się wszystkimi, nadeszła pora na kolację, więc wyszedł z gabinetu i zobaczył Aino siedzącą samotnie w jadalni.

„Gdzie jest Sabrina?” zapytał ciotkę Lewis.