Rozdział 247

Było dopiero trochę po zachodzie słońca, kiedy dotarliśmy do pałacu. Ale sypialnia była prawie ciemna, kiedy wszedłem, ponieważ Emma spała w łóżku, a Mia wyraźnie przyciemniła dla niej światło. Jedynym światłem była witrażowa lampa na biurku Emmy, przy którym siedziała Mia.

Czytała książkę. Zamknęła ją, gdy mnie zobaczyła i wstała, przeciągając się, jakby siedziała długo. Za nią była nowa półka na książki, która była już wypełniona starannie uporządkowanymi książkami.

Mia wsunęła książkę na wolną przestrzeń na półce, a potem spotkała mnie przy drzwiach. Jej ruchy w ciemnym pokoju były kocie i niemal bezgłośne – a ja mam bardzo, bardzo dobry słuch. Jej białe włosy złapały blady blask lampy i świeciły, jakby były własnym źródłem światła.