Κεφάλαιο 86

Ήταν ήδη μεσάνυχτα. Ο Γουέιν, που είχε κοιμηθεί βαθύ, ξύπνησε από την κραυγή της Άννας

Με συνοφρυωμένο, ανακάθισε με ένα νυσταγμένο βλέμμα. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα, έγινε διαυγής και είπε με δυσαρέσκεια: «Γιατί φώναξες; Χαλαρώστε. Είμαστε ακόμα ντυμένοι».

Αφού κοίταξε αμφίβολα τον Γουέιν για πολλή ώρα, η Άννα κοίταξε τις πιτζάμες του και μετά τις δικές της Την επόμενη στιγμή, το πρόσωπό της κοκκίνισε από αμηχανία.