Rozdział 1146 Skarbiec

Spojrzenie Nathaniela wyrażało niewątpliwą pilność, intensywną potrzebę powstrzymania Cecilii przed odejściem. Bez zastanowienia zacisnął dłoń na jej dłoni, a jego głos był niski, gdy przyznał: „Nie jestem przyzwyczajony do bycia tu sam”.

To był taki dziwny kontrast, jak go widziałem – człowieka znanego ze swojej nieustępliwej siły i lodowatego usposobienia, który zazwyczaj radził sobie ze wszystkim z bezwzględną skutecznością. Słysząc tak wrażliwe słowa, Cecilia czuła się niemal nierealnie

Uniosła brwi, uznając jego stwierdzenie za lekko absurdalne. „To twój dom. Jak możesz się do niego nie przyzwyczaić?”