Hoofdstuk 38 Moeder Theresa

Mama wacht vast op me, maar die wetenschap weerhoudt me er niet van om de voordeur stilletjes dicht te doen. De lichten in de woonkamer zijn uit, de trap wordt verlicht door de plafondlampen op de vloer van mijn slaapkamer. Alert loop ik op mijn tenen naar de trap. Als ik mijn kamer in kan, ben ik vanavond veilig voor haar vragen. Die vrouw geeft niet op en als ik te koppig blijk te zijn, zal ze de hulp van papa inroepen. Als team zijn ze moeilijker te weerstaan.

“ Waar denk je dat je heen gaat?”

Mijn laarzen zakken, ik schreeuw tot de bekende stem zich over me heen nestelt. Achter me galmt het gelach, ik laat mijn adem ontsnappen. Shit. Het licht gaat aan, ik frons naar mijn moeder die dubbelgevouwen van het lachen naast de schakelaar zit. Het voelt als déjà vu, maar deze keer is er geen Asher.