Rozdział 185 Pomoc Mistrzom

Głosy zaczynają wypełniać pokój, gdy klęczę tutaj, czekając, aż mój Mistrz poinstruuje mnie, co robić dalej. Nie ma chichotów ani śmiechu na widok nagiej kobiety klęczącej, a to tylko mówi mi, że ci studenci poważnie traktują zajęcia. Czy to sprawia, że jestem mniej zdenerwowany? Absolutnie nie. Moją jedyną nadzieją jest to, że nie widzą, jak bardzo jestem zdenerwowany. To mieszanka tego, że jestem pierwszy raz w tym samym pokoju z ludźmi, nago, i niewiadomych, co każe mi zrobić lub co mi zrobi.

Ciężkie kroki zbliżają się tuż przed zatrzymaniem się tuż za mną. Czuję zapach jego wody kolońskiej i gdy tylko głaszcze moją głowę, cała dostaję gęsiej skórki i wzdycham. Jego dotyk uspokaja każdy z moich nerwów, „Grzeczna dziewczynka”. Chwali mnie delikatnie.

„Chcę, żebyś poznała moją słodką dziewczynkę, Isabellę. Jest moją uległą, a także Mistrza Jaspera. My troje mamy własną dynamikę, która bardzo dobrze nam służy”, wyjaśnia Jude, a następnie na krótko zwraca na mnie uwagę, „Czyż nie, słodka dziewczynko? Uwielbiasz poddawać się zarówno mnie, jak i swojemu Panu”.