Rozdział 457 Hoffman w trudnej sytuacji (część druga)

Hoffman poprowadził swoich ludzi, aby znaleźć wyjście z pustyni. Byli tam uwięzieni przez sześć pełnych dni. Wyczerpali wodę, którą przynieśli, i zostało im tylko trochę jedzenia. Ich usta były suche, więc nie chcieli jeść żadnego jedzenia, mimo że byli bardzo głodni.

„Wasza Wysokość, proszę nie trać ducha. Na pewno znajdziemy wyjście” – zachęcał go Bill, pomagając księciu wstać ręką. Ich usta były suche od plam krwi, a w ustach nie było już śliny. Na tak gorącej pustyni nawet wiadro wody szybko by wyschło, nie mówiąc już o ślinie.

Hoffman czuł się wyczerpany. Kiedy był w południowej domenie, brał udział w kilku drobnych potyczkach z Harrisonem, ale nigdy nie znalazł się w tak opłakanej sytuacji. Zgubił się na pustyni i nie miał prawie żadnych zapasów jedzenia i picia. Jeśli tak dalej pójdzie, umrą z pragnienia w ciągu dwóch dni.