Rozdział 411

Zesztywniałem i wyciągnąłem rękę, żeby wziąć mojego partnera pod ramię.

Nie słuchaj – zacząłem ciągnąć obligacje, ale Edwin mnie nie słyszał.

Ona nie jest twoją córką, odpowiedział szybko Edwin, jego głos był myląco spokojny. „I z przyjemnością zrobię ci krzywdę, jeśli ją dotkniesz. Więc śmiało”. Wyciągnął ramiona, niemal zasłaniając mi widok na moich adopcyjnych rodziców. Widziałam, jak mięśnie tykają pod jego białą koszulą, jego wilk swędzi, by walczyć. „Jeśli chcesz walczyć, możesz zadać pierwszy cios”. Napięcie w powietrzu było jak trzaskający elektryczność, gdy mój adopcyjny ojciec mierzył Edwina wzrokiem od góry do dołu, wyraźnie rozważając ryzyko. Przyłapałam się na tym, że wstrzymuję oddech, czekając na nieuniknioną eksplozję.