บทที่ 42 ลูกพี่ลูกน้องของเขา
“เอ่อ จริงๆ แล้ว เธอเป็นของฉัน...” เจอราร์ดตั้งใจทำให้เสียงของเขาค้างและมองไปที่สีหน้าประหม่าของมิเชลล์
“ฉันเป็นญาติของเขา” มิเชลล์ตอบอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เจอราร์ดจะพูดจบประโยค เธอเกรงว่าเขาจะเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนั้น ตอนนั้น เธอไม่รู้ว่าจะมีคนอีกกี่คนที่ทำให้เธอหงุดหงิดเพราะเรื่องนี้ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ตอนนี้มันก็น่ารำคาญพอแล้ว
“โอ้ คุณมีญาติยังไงบ้าง” ขณะที่แคลี ทาวน์สลีย์พูด เธอก็เดินไปใกล้มิเชลล์เพื่ออ่านป้ายชื่อของเธอ “งั้นนามสกุลของคุณคือมิลส์ใช่ไหม”