Rozdział 3 Zajęło mu to tak dużo czasu

Macocha Nicholasa, Elizabeth Bolton, miała kiedyś córkę z Alexandrem, ale dziecko zmarło, gdy była bardzo mała, pozostawiając po sobie głęboki smutek. Później adoptowali Olivię, zrządzenie losu, które sprowadziło ją do ich życia.

Trzy lata po śmierci matki Nicholasa, Alexander przyjął Elżbietę do rodziny i została panią Bolton.

Od samego początku Elizabeth nigdy mnie nie lubiła ze względu na obecność Olivii.

Kiedy Olivia zobaczyła Elizabeth, słodko zawołała: „Tato, mamo”.

Spojrzenie Aleksandra zwróciło się ostro w stronę Nicholasa. „Ty niewdzięczny głupcze, więc w końcu postanowiłeś wrócić. Zawstydziłeś Boltonów ponad wszelką miarę!”

Na wczorajszym ślubie, gdy Nicholas i ja mieliśmy wymienić się obrączkami, zadzwoniła Olivia, twierdząc, że ma silne bóle w klatce piersiowej. Nicholas bez chwili wahania wybiegł, zostawiając mnie jako obiekt kpin w całym mieście.

Olivia natychmiast podeszła do Alexandra, ze łzami w oczach. „Tato, to wszystko moja wina. Myślałam, że mam atak serca i zadzwoniłam do Nicholasa. Nie spodziewałam się, że tak to się potoczy. Jeśli jesteś zły, obwiniaj mnie, nie Nicholasa”.

Elizabeth wzięła Olivię w ramiona. „Olivia zachorowała na tę chorobę serca tylko dlatego, że Emily wrzuciła ją do wody wiele lat temu. Poza tym nasi teściowie nie narzekali . Dlaczego jesteś taka zdenerwowana? Olivia, kochanie, wszystko w porządku. To nie twoja wina”.

Ta scena stała się czymś powszechnym w ciągu ostatnich dwóch lat. Za każdym razem, gdy Olivia i ja się kłóciliśmy, Alexander robił awanturę, ale szybko odchodził.

Na koniec Olivia zawsze odnosiła korzyści, a mnie zostawiała tylko gorycz.

Nicholas rozejrzał się po pokoju, nie znajdując osoby, której szukał. Zapytał: „Tato, gdzie jest Emily?”

„Jak śmiesz o niej wspominać! Wczoraj zostawiłeś ją na weselu, zostawiając ją, by zmierzyła się z całą winą. Uspokoiła gości, powiedziała, że zamierza przebrać się ze swojej sukni ślubnej, a potem już nie wróciła. Ocaliła twarz Boltonom, podczas gdy ty podeptałeś jej godność!”

Wyraz twarzy Nicholasa lekko się zmienił. „Mówisz, że nie wróciła. Gdzie mogła pójść? Wysłała mi swoją lokalizację wczoraj wieczorem!”

Nicholas wyciągnął telefon, palce miał napięte. „Dziś zadzwoniła do mnie policja i powiedziała, że znaleźli suknię ślubną Emily w Silver Shore...”

Ha.

Zaśmiałam się. Zajęło mu to tyle czasu, żeby zdać sobie sprawę, że nie żyję?

„Gdzie ona się podziała? Skąd mam wiedzieć! Czy w ogóle o niej myślałeś, kiedy uciekałeś ze ślubu? A teraz, po co udajesz?”

„Tato, wychodzę.”

„Nicholas, idę z tobą.”

Patrząc na jego lekko spanikowaną postawę, wydało mi się to niemal zabawne.

Czy nie jest już trochę za późno na panikę?

Na posterunku policji.

Nicholas od razu przeszedł do konkretów. „Biuro, co dokładnie się stało?”

„Panie Bolton, dziś rano zauważono suknię ślubną dryfującą po rzece. Jeden z biegaczy pomyślał, że to ciało i to zgłosił. Po jej odzyskaniu potwierdziliśmy, że była to ta sama ekskluzywna sukienka, którą pańska żona miała na sobie na ślubie...”

Olivia przerwała: „Czy znaleziono coś jeszcze oprócz sukni ślubnej?”

„Nie” – policjant spojrzał na Olivię i odpowiedział.

„Panie oficerze, Emily nie wrzuciłaby sukni ślubnej do wody tylko po to, żeby pana zdenerwować, prawda?

„Emily często gra w takie gry, ale nie mamy czasu, żeby jej na to pozwalać”.

Nonszalancka postawa Olivii sprawiła, że szeryf, Nelson Tucker, uniósł brwi. „A kim ty możesz być?”

„Jestem młodszą siostrą Emily. Emily zawsze była oszukańcza. Kiedy miałam zaledwie pięć lat, podstępem zmusiła mnie do wyjścia z domu, a następnie wrzuciła do rzeki, próbując mnie utopić. Nawet kiedy udało mi się wrócić do domu, ona nadal knuła przeciwko mnie na wszelkie możliwe sposoby. Doskonale radzi sobie z odgrywaniem ofiary, aby manipulować innymi”.

Słysząc te oskarżenia, chciałem się bronić i powiedzieć, że to nie ja się temu sprzeciwiłem, ale nie zrobiłem nic takiego.

Wielokrotnie powtarzałem to wyjaśnienie, ale wszyscy wydawali się postrzegać Olivię jako wieczną ofiarę. Moje protesty zawsze brzmiały jak zwykłe wymówki.

Miałem nadzieję, że Nelson przejrzy kłamstwa Olivii, ale jego wyraz twarzy pozostał niewzruszony.

„Odkryliśmy ślady krwi na sukni ślubnej. Po przeprowadzeniu testów potwierdziliśmy, że pasuje ona do DNA pani Emily. Na sukni są również dwa ślady nakłuć, prawdopodobnie od ostrego przedmiotu. Gdyby pani Sander miała na sobie tę suknię, doznałaby obrażeń od ostrego przedmiotu zarówno w brzuchu, jak i w plecach.

„Więc podejrzewamy, że pani Sander mogła zostać skrzywdzona”.

Twarz Nicholasa poszarzała. Jego ręka, trzymająca jednorazowy kubek, trzęsła się niekontrolowanie, powodując rozlanie się wody po całym stole.