Rozdział 497

„Hugo!” krzyknął w udręce przywódca, padając na kolana obok ciała poległego brata, który znajdował się w środku kałuży krwi. To był ten sam człowiek, który wielokrotnie uderzał czołem Evy o podłogę.

Usta Evy wygięły się w pogardzie, gdy patrzyła na wyświetlacz. Skóra była bezwzględna chwilę temu, jego okrucieństwo niezachwiane. Ale teraz, kołysząc swojego martwego brata, był niczym więcej niż żałosną skorupą człowieka.

„BRACIE HUGO!” rozległ się kolejny głos, pełen żalu. Snajper, rozproszony utratą wieloletniego mentora, to był jego pierwszy błąd. Jego drugim fatalnym błędem było odsłonięcie się bez obrony. Zanim zdążył się rozpłakać, kula Evy trafiła w kolejny cel, przebijając jego czaszkę jednym czystym strzałem.