Rozdział 1132

Crysti zacisnęła mocniej dłoń na cienkim kocu, zacisnęła usta, ale stopniowo się rozluźniła. W jej głosie słychać było upór i bunt, ale także nutę żalu.

„Nie żartuję...’

Claud opuścił głowę, zimno ją obserwując. Otaczała go chłodna, ponura aura. Po długiej ciszy Crysti zaryzykowała spojrzenie na niego, dostrzegając jego przystojną twarz, obojętną, ale mroźną. Szybko odwróciła wzrok.