Rozdział 84

Punkt widzenia Judy

„To był cudowny wieczór, Walterze” – mówię, gdy podchodziliśmy do moich drzwi wejściowych. Światło na ganku było zapalone, zapewniając nam światło potrzebne do przejścia z samochodu do drzwi wejściowych bez żadnych problemów. Księżyc był ukryty za ciemnymi chmurami, a ja już czułam zapach deszczu w powietrzu.

Gdy dotarliśmy do drzwi wejściowych, zatrzymałam się i odwróciłam, żeby stanąć z nim twarzą w twarz. Nie byłam przyzwyczajona do tego, żeby ktoś odprowadzał mnie do drzwi wejściowych; nawet Ethan nie okazywał mi aż takiego zainteresowania. Gdyby mnie wysadził, pocałby mnie w samochodzie i odjechał, gdy tylko dotarłabym do drzwi. Gavin odjechał, gdy weszłam do środka; nie żeby Gavin musiał mnie odprowadzać do drzwi; nie umawialiśmy się ani nic takiego. Był po prostu moim szefem i nic więcej.