Rozdział 536

Punkt widzenia Judy

Nie byłam pewna, czego się spodziewać, ale sukienka, którą Irene dla mnie stworzyła, była najpiękniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek nosiłam. Kiedy Irene skończyła robić mi włosy i makijaż, spojrzałam na siebie w lustrze i ledwo siebie poznałam. Zaparło mi dech w piersiach. Irene stanęła za mną, a uśmiech rozświetlił jej twarz, gdy mnie przyjęła.

„Wyglądasz cudownie” – wyszeptała, składając ramiona na piersi. Na jej ustach pojawił się zadowolony uśmiech, a ja wiedziałem po tym spojrzeniu, że coś planuje. „Mój ojciec nie będzie wiedział, co go uderzyło, kiedy cię zobaczy”.