Rozdział 84 84

„Ale nie chcę, żebyś poczuła, że cię włamuję”. Rozejrzała się dookoła. „Technicznie rzecz biorąc, potrafię wejść do głowy każdego, jeśli tylko spróbuję. Robiłam to, gdy ludzie spali”. Jej oczy zaczęły łzawić. To ją przeraziło. „Zanim się połączyliśmy, myślałam o tym, żeby spróbować przeczytać twoje myśli o mnie. Nigdy tego nie zrobiłam”, powiedziała szybko. „Nie chcę być taka jak Rafe. Nie wiem, jak to zatrzymać. A im więcej próbuję, tym więcej rzeczy udaje mi się zrobić. Co gorsza, nie ma nikogo, kogo mogłabym o to zapytać. Nie teraz”. Umysł Aislinn został przytłoczony uczuciem, że babcia ją obserwuje. To tylko ją jeszcze bardziej zdenerwowało.

Cullen poczuł, jak jej dłonie drżą w jego. „Jeśli czujesz się bardziej komfortowo, będąc w mojej głowie, piseagan, to w porządku. Nie martw się tak bardzo tym, co potrafisz. Nigdy nie będziesz taka jak Rafe. To nie twoje zdolności; to to, co z nimi robisz, czyni człowieka. Po prostu bądź bardziej wybiórcza w tym, co wybierasz, kiedy wyłapiesz, co dzieje się w mojej głowie. Zwłaszcza jeśli są w pobliżu inni ludzie”. Uśmiechnął się do niej. Potem zaczął myśleć o tym, co chciałby z nią robić po kolacji. „Chociaż są chwile, kiedy mężczyzna mógłby pokochać obecność czytelnika umysłu”. Jego oczy zabłysły i poczuł, jak jej zdenerwowanie znika.

Aislinn się uśmiechnęła. Obraz, który zobaczyła, był dość drastyczny. „Kocham cię” powiedziała cicho.