Rozdział 151 Jaka prawda?

To właśnie wtedy Theresa Mo pozwoliła odejść ciociu Lulu. Ta ostatnia palcem wskazującym otarła łzy z oczu Theresy. Obchodziła się z nią delikatnie, jak matka z ukochaną córką.

„Tak mam na imię Lanre, ale tylko nieliczni mnie pod tym imieniem znają” odpowiedziała lekceważąco i przesunęła się na tył ucha Theresy, a jeden z jej kosmyków zdawał się wędrować w stronę jej twarzy.

Następnie objęła dłońmi twarz Theresy i uśmiechnęła się pośród wilgotnych oczu. „Nie przestałam myśleć o tobie, droga Thereso. Ale musiałam dotrzymać obietnicy danej twojej matce”.