บทที่ 33 ไม่มีอะไรนอกจากความทันสมัย

“ไม่ใช่อย่างที่ฉันคิดเหรอ” อาร์ลีนพูดอย่างประชด “คุณนี่เหลือเชื่อจริงๆ ถ้าคุณไม่อยากให้เงินฉัน ก็บอกมาเถอะ ฉันไม่เชื่อเลยว่าคุณเห็นแก่ตัวและไม่รู้จักบุญคุณขนาดนี้ หลังจากที่เราเลี้ยงดูและดูแลคุณมาหลายปี!” อาร์ลีนรู้จักน้องสาวของเธอเป็นอย่างดี แม้ว่าอายลาจะไม่ได้อะไรจากครอบครัววูดเซนเลย แต่เธอก็เชื่อว่าเธอยังคงเป็นหนี้บุญคุณพวกเขาอยู่

“ฉันไม่มีเงินจริงๆ” ไอลาพูดอย่างไม่มีความสุข อย่างไรก็ตาม ขณะที่เธอกำลังพูด เธอก็เห็นการเคลื่อนไหวออกมาจากหางตาของเธอ ไบรอันเข้ามาในห้องแล้ว เขายืนอยู่ตรงนั้นมานานแค่ไหนแล้ว เขาได้ยินอะไรไปบ้าง

“คุณกลับมาแล้ว” เธอเผลอพูดออกไป เธอรู้สึกประหลาดใจมากจนมือที่ถือโทรศัพท์คลายออก และโทรศัพท์ก็หล่นลงไปที่พื้น