บทที่ 37 ไม่อาจหนีจากการควบคุมของเขาได้
อาร์ลีนมองชายที่นั่งตรงกลาง และเขาก็ดึงดูดความสนใจของเธอทันที ใบหน้าหล่อเหลาและนิสัยดื้อรั้นของเขาทำให้ริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งงอเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ “ท่านครับ คุณกำลังมองหาผมอยู่หรือเปล่า” เธอถาม ขณะที่เธอพูด แขนอันงดงามของเธอเกาะติดกับแขนของเขา
“คุณหนูอาร์ลีน วูดเซ่น?” น้ำเสียงของเขาเย็นชาจนอาร์ลีนรู้สึกเหมือนตัวแข็งไปชั่วขณะ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน สงสัยว่าชายคนนี้รู้ชื่อจริงของเธอได้อย่างไร เธอใช้ชื่อลีนไปทุกที่เสมอ แม้แต่ตอนที่เธอไปต่างประเทศและกลับมา เธอก็ใช้ชื่อเดิม ถ้าชายคนนี้รู้ว่าเธอเป็นใคร นั่นหมายความว่าเขาสืบหาเธอ แต่เธอไม่ต้องการยืนยันตัวตนที่แท้จริงของเธอให้เขารู้
“ท่านคะ ฉันชื่อลีน” เธอส่งยิ้มเย้ายวนและโน้มตัวไปหาเขา