Rozdział 383 Jego kusicielka

Leonardo nie mógł powstrzymać się od rozbawienia widokiem zazdrości Sofii. Drażnienie jej zawsze było zabawną rozrywką, ale teraz, gdy był świadkiem ognistego gniewu, który zaczerwienił jej policzki, modlił się o swoje bezpieczeństwo. „Wow! Szybko się zmieniasz, prawda?” Sofia zauważyła z nutą sarkazmu. „Tego dnia nie miałaś żadnych oporów, żeby ze mną zatańczyć. Ale teraz, gdy ja chcę z tobą zatańczyć, przypominasz mi, że nie mogę”. Zanim Sofia mogła odejść zirytowana, Leonardo mocno chwycił ją za rękę i poprowadził w stronę parkietu. Pewnym, ale delikatnym dotykiem objął ramieniem jej delikatną talię, przyciągając ją bliżej do siebie. Muzyka ich ogarnęła, a jej rytm kołysał ich ciałami synchronicznie.

Jego palce wytyczyły kuszącą ścieżkę po nagich ramionach Sofii, ich zejście musnęło delikatną skórę jej ramienia, aż dotarły do nadgarstka. Kierując jej dłoń, by spoczęła na jego ramieniu, pogłaskał jej policzek grzbietem knykci, jego dotyk był zarówno delikatny, jak i elektryzujący. Patrząc jej w oczy, zadał pytanie, które ciążyło nad jej irytacją.

„Czemu jesteś taka zirytowana, Sofio? Tylko cię drażniłem. Wszystko, czego pragnę, to taniec z tobą. Jesteś jedyną partnerką, której pragnę teraz i na zawsze. Nadal w to wątpisz?” zapytał Leonardo, jego spojrzenie było niewzruszone, gdy delikatnie kołysał ją w rytm muzyki.