Hoofdstuk 38

Nate trok me snel de trap af en door het hol. Pack-leden liepen ons met een grote boog om. Ik worstelde en schreeuwde totdat Nate me oppakte en me als een zak aardappelen naar de kelder van het hol droeg.

We bewogen ons in rap tempo voort. Nate had zoveel haast dat de omgeving leek te vervagen. Toen hij eindelijk wat langzamer ging lopen, zag ik dat we omringd waren door meerdere grote Beta's.

Tegen de tijd dat ik mijn draai had gevonden, waren we beneden in de kelder in een lange saaie gang. Midden in de gang stopte Nate. Een van de mannen met wie we waren, rukte een witte metalen deur open. Nate zette me erin en vertrok in een flits. De deur ging dicht en ik hoorde een metalen slot op zijn plaats schuiven.