Rozdział 217

Jej oczy były szkarłatne, a starszy mężczyzna przed nią zdawał się wyczuwać stratę i walkę toczącą się w jej sercu podczas tych krótkich sekund, które dzielili.

Ludzie, którzy kochali sztukę, wydawali się mieć czyste serca. Sophia również pragnęła zachować swoją niewinność, ale...

„Ja teraz naprawdę nie zasługuję na twoje pianino. Wiem, że robisz tylko kilka pianin rocznie. Powinieneś zostawić je tym, którzy zasługują na nie bardziej niż ja”.