Rozdział 007: Nie wyglądasz dobrze?

"Gudong."

Jabłko Adama młodzieńca zadrżało. Przełknął ślinę.

Czy makaron jest zbyt aromatyczny?

Linda jest taka piękna!

Jak to możliwe, że tak piękne miejsce mogło istnieć w tak obskurnym miasteczku?

Jej skóra była tak biała, że raziła w oczy, jej oczy łzawiły, a podbródek był spiczasty. Niebieska bluzka, która oczywiście była bardzo formalna, nagle stała się nieodpowiednia, gdy podniosły ją jej nabrzmiałe piersi. Na jego czole znajdował się krąg z białej gazy, na którym widać było słabe ślady krwi, przez co wyglądał jeszcze bardziej uroczo.

Patrząc, jak zajada się makaronem małymi kęsami, naprawdę chciałbym zamienić się w makaron w misce... Właściwie, spacerując dziś po hrabstwie, widziałem wszędzie takie niesamowite spojrzenia. Fina myślała, że ludzie zwracają na nią uwagę, ponieważ matka i córka miały na sobie obdarte ubrania, ale w rzeczywistości wszyscy patrzyli na Lindę.

Kobieta prowadząca stoisko z makaronem uderzyła mocno w miskę, co w końcu przywróciło młodemu mężczyźnie przytomność.

„ Chcesz makaronu?”

Młody mężczyzna był trochę zawstydzony i podał duży lunchbox kobiecie przy stoisku z makaronem: „Posłuchaj, co powiedziałaś, zapach makaronu przyciągnął mnie już z daleka. Chcę dwie miski, włóż je do lunchboxa i zabierz!”

Mówił z pekińskim akcentem i okazało się, że nie był miejscowym.

Linda zmarszczyła brwi. Niektórzy ludzie ukradkiem na nią patrzyli, ale nikt z nich nie był tak bezpośredni i odważny, jak ta obca osoba.

Nadal nie może przyzwyczaić się do swojej obecnej twarzy. Myśląc o tym, jak przez dziesięciolecia żyła z brzydką twarzą, łatwo zapomnieć, jaka jest teraz piękna. Sam zakup zamka nie wystarczy, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo. Pójdę kupić nożyczki, jak skończę jeść makaron.

Na małym piecyku gotowała się wielka zupa z kości, a makaron był cienko rozwałkowany. Dwie miski makaronu zamówione przez chłopaka spoza miasta zostały ugotowane szybko. Nawet po oddaniu pieniędzy, nie miał ochoty odejść i ciągle oglądał się za siebie.

Fina również wyczuła, że coś jest nie tak i zaczęła jeść makaron szybciej.

Makaron za 30 centów podano w dużej misce. Fina wypiła całą zupę, jaka była w misce. W tamtych czasach ludzie nie mieli tłuszczu w żołądkach, więc jedli do syta. Kobieta mogła z łatwością zjeść pół kilo bułek na parze podczas jednego posiłku.

Linda znów zaciągnęła Finę po nóż.

Już wcześniej chciała kupić nóż kuchenny. Stalowy nóż kuchenny wyglądał na dobrej jakości i został wyprodukowany w Szanghaju... Sprzedawano go po 5 juanów za sztukę, więc Linda odwróciła się i odeszła. Wszystko jest w porządku, ale pieniędzy, które mam w kieszeni, niełatwo wydać. Teraz, kiedy o tym myślę, mogę po prostu kupić parę nożyczek.

Młody mężczyzna z innego miejsca niechętnie wrócił do samochodu, niosąc dwa duże pudełka makaronu, i wylał zupę z makaronem.

W taksówce siedział kierowca płci męskiej. Miał krótko ostrzyżone włosy i kanciastą twarz. Według standardów estetycznych każdej epoki był bardzo przystojny.

"Spójrz, co osiągnąłeś!"

Towarzyszka, która wysiadła z autobusu, żeby kupić makaron, była niezadowolona: „Leo, nigdy nie widziałam tak pięknej osoby. Jeśli ją zobaczysz, gwarantuję, że nie będziesz w stanie chodzić”.

Ile młodych dziewcząt i żon jest na ulicach Pekinu?

Nigdy nie widział nikogo piękniejszego od tej, którą widział przed chwilą.

Nie ma wyglądu twardego i męskiego, lecz raczej delikatny i czarujący, nie wyglądający zbyt poważnie, co jest cechą najbardziej atrakcyjną dla mężczyzn.

„ Uzgodniliśmy wcześniej, że zabiorę cię w tę podróż. Możesz się z niej nauczyć tyle, ile zdołasz. Jeśli nie możesz się nauczyć, możesz jechać, gdziekolwiek zechcesz. W przeciwnym razie, dlaczego nie zostaniesz teraz w tym hrabstwie, Lami?”

Lami w dialekcie pekińskim oznacza podrywanie dziewczyn. Leo jest trochę zły i ma porywczy charakter. Młody mężczyzna, który wysiadł z autobusu, aby kupić makaron, nie odważył się nic powiedzieć. Obaj mężczyźni skończyli jeść makaron i odjechali wózkiem.

Dwie nogi nie mogą biec szybciej niż cztery koła. Przechodząc dwie ulice, spotkałem Lindę i jej córkę.

"Leo , spójrz!" Facet na fotelu drugiego pilota robił mnóstwo hałasu. Leo podniósł powieki i dostrzegł postać z tyłu. Niebieskie, łatane ubrania są luźne i duże, przez co sylwetka dziewczyny wygląda bardziej wdzięcznie. Skóra odsłonięta za uszami jest niewiarygodnie biała... Jaki jest sens bycia ładnym lub nie? Czy kobiety nie mają po prostu dwóch oczu i ust? Nudny.

Młody człowiek poczuł głęboki żal.

„Cóż, nie masz u niej szans~~”

Leo nie traktował tej sprawy poważnie. Samochód szybko opuścił powiat Anqing. Dotarcie do Szanghaju zajęłoby kolejne dwa dni. Nie dość, że jazda dalekobieżnym autobusem była męcząca, ale także obawiał się natknięcia na rabusiów i rabusiów. Jak miał czas na oglądanie i docenianie pięknych dziewczyn?

Obcy o nieuczciwym spojrzeniu przypomniał Lindzie, która pobiegła kupić parę dużych nożyczek.

Nie mam garnka i nie stać mnie na niego, więc kupiłem garnek emaliowany, żeby zrobić parę. Ta rzecz może pełnić funkcje gotowania, przechowywania rzeczy, picia wody itp. Jest bardzo opłacalna. Dodaj dwie pary pałeczek, a pierwotna cena 9,2 juana zmniejsza się do zaledwie 6 juanów. Linda nie odważyła się wydać pieniędzy . Znalezienie jaj dzikich kaczek nie było łatwe. Gniazda kaczek w wiosce Dahe zostały tak czy inaczej splądrowane. Gdyby chciała zarobić pieniądze zbierając jaja kaczek, musiałaby jeździć do innych wiosek. Matce i córce udało się zarobić na życie jedynie poprzez wspólne zbieranie jajek.

Linda chciała założyć firmę zajmującą się odsprzedażą jaj. Mając 20 juanów kapitału, nie musiała już jeździć na trzcinowe bagna.

Wioska Dahe jest oddalona od stolicy powiatu o zaledwie dwie godziny drogi. Czy jest jakaś wioska położona dalej niż wioska Dahe?

Idź pieszo przez 3 godziny do miasta, aby sprzedać 10 jaj za 1,5 juana ; podróż w obie strony zajmie 6 godzin. Jeśli sprzedaje jajka po 0,12 juana za sztukę, ludzie będą gotowi chodzić przez 6 godzin, aby zarobić dodatkowe 30 centów. Za kilka dni przyjdzie czas młócenia zboża i nawet dzieci pójdą na pola, żeby pomóc. Kto ma czas, żeby przyjeżdżać do miasta powiatowego i sprzedawać jajka? Jeśli jaja nie zostaną sprzedane w okresie wzmożonej produkcji rolnej, zepsują się w upalne lato... Linda chce wykorzystać ten wyjątkowy okres, aby zarobić.

Zarobienie dwóch lub trzech centów za jajko to niewiele, ale jeśli zarabiasz 100 jajek dziennie, to będzie to kosztować dwa lub trzy dolary.

Nie wliczając dni deszczowych, kiedy trudno dostać się do miasta, trzeba zarobić co najmniej 70 juanów miesięcznie. Nie brzmi to imponująco? W poprzednim życiu Linda miała starszego klienta, który powiedział jej , że w latach 80. pracował w pensjonacie i zarabiał 36 juanów miesięcznie. W 1983 roku bogaci byli osobami prowadzącymi działalność na własny rachunek, które założyły swoje firmy kilka lat wcześniej. Ludzie ci jednak tak dobrze ukrywali swoje bogactwo, że inni nie mogli się po nim domyślić, jak wielkie majątki posiadali. Ci, którzy mogą otwarcie otrzymywać wysokie wynagrodzenia, nie są urzędnikami państwowymi ani pracownikami instytucji publicznych. Zjawisko „inwersji mózgowo-ciałowej” jest poważne. Pensje intelektualistów nie są tak wysokie jak pensje robotników. Zwłaszcza w ciężkich sektorach przemysłu, takich jak wydobycie ropy naftowej czy węgla, wielu pracowników zarabia zaledwie od stu do dwustu juanów miesięcznie. W tym samym okresie nauczyciele w najważniejszych szkołach średnich zarabiali zaledwie kilkadziesiąt juanów miesięcznie!

Oczywiście, najniższe dochody mają rolnicy.

Gdyby Linda zarabiała 70 juanów miesięcznie, obawiam się, że rodzina Jonesów byłaby skłonna przyjąć ją z powrotem i czcić jako Bodhisattwę, gdyby się o tym dowiedziała!

Nie mając kapitału i powiązań, które pozwoliłyby jej uzyskać dźwignię finansową, Linda wiedziała, że pierwszy krok do zbicia majątku będzie trudny, dlatego musiała działać powoli.

Niosąc rzeczy, oboje szli jeszcze dwie godziny z powrotem do wioski Dahe.

Najpierw włóż rzeczy z powrotem do rozbitego domu. Dzięki żelaznemu zamkowi czuję się o wiele bezpieczniej. Poszli do obory, aby oddać latarkę Tomowi. Linda poczuła swędzenie rany na czole, więc Fina poprosiła ją, aby poszła do punktu medycznego w celu zmiany opatrunku. Linda również traktuje tę kwestię bardzo poważnie. Jest spocona od biegania i boi się, że rana może się zainfekować.

Zmiana opatrunku nie jest kosztowna i polega głównie na dezynfekcji rany.

Lekarz, w przeciwieństwie do plotkującej kobiety, zachował pewną etykę lekarską i dokładnie zbadał ranę Lindy:

„Nie martw się, goi się dobrze i nie wygląda na to, żeby pozostały jakieś blizny”.

Linda odetchnęła z ulgą. „Przepraszam za kłopot.”

Matka i córka wyszły ze stacji zdrowia, a Fina złapała Lindę za rękaw:

„To twój wujek?”

Rodzina Jonesów stoi przy wejściu do wioski, a niski mężczyzna kłóci się z babcią Jones :

„W każdym razie, wy, rodzina Jonesów, jesteście tak podli, że zabiliście moją siostrę i siostrzenicę. Jeśli ich nie wydacie, rozwalę rodzinę Jonesów na kawałki!”