Rozdział 359

Teraz walczymy na ziemi. Nadal mocno trzymam ją za nadgarstki, ale ona jest giętka i wciąż próbuje przewrócić mnie na plecy. Wokół nas latają kawałki błota i leśnej ściółki. Mrugam, żeby nie dostało się to do moich oczu, ale czuję to na języku. Jego głowa trzęsie się tam i z powrotem, a jej nogi kopią mnie w plecy, gdy siadam na jej brzuchu.

„Nie wiesz, o czym mówisz. Nikt nie zaprzecza Alfie, kiedy cię wybiera. On wybrał mnie, chciał, żebym była jego partnerką”. Pluje na mnie.

„To dlaczego nigdy cię nie oznaczył?” Szczerze mówiąc, nie chciałem być złośliwy, ale to nie ma sensu. Żaden wybrany partner nie czekałby, aż zostanie oznaczony. Ona jest w urojeniu, jeśli myśli, że to się stanie teraz. „Jak długo obiecywał, że to zrobi i nie zrobił tego. Twój Alfa grał tobą, nie mną”. Wzdycham, gdy uwalnia nadgarstki i odpycha mnie od siebie. Uderzam się w bok, ale szybko się podnoszę.