Rozdział 367

Emma powiedziała zanim wróciła do swojego pokoju.

W jej pokoju znajdowało się okno sięgające od podłogi do sufitu, a widok w nocy wydawał się o tej porze najbardziej oszałamiający.

Nocne niebo w głębokim błękicie wyglądało hipnotyzująco. Za oknem rozciągał się meandrujący krajobraz z wieloma lokalnymi drzewami posadzonymi wzdłuż niego. Wiatr zdmuchiwał liście na rzekę. To było cudowne i przypominało, jak wyglądało Oson w latach siedemdziesiątych.