Rozdział 334

Kiedy Sebastian usłyszał śmiech dziecka dochodzący z jadalni, któremu towarzyszył ciepły głos Sabriny pełen matczynej miłości oraz beztroski śmiech Kingstona, poczuł się tak, jakby w dużym domu, w którym mieszkał przez kilka lat, nagle pojawił się płonący kominek.

Przyzwyczaił się do życia w samotności, nawet bez służącej w domu.

W rzeczywistości podjął się wielu wysiłków, aby zatrudnić kilka profesjonalnych pokojówek, które teraz były tutaj, aby zająć się Sabriną i Aino.