Rozdział 1070

Ryk oszołomił wszystkich na miejscu zdarzenia, zaskakując każdego, jak chrapliwy i szorstki był dźwięk, który wybuchł z tłumu. Brzmiał tak, jakby pochodził od bestii, która była gotowa walczyć o swoje życie. W ślad za głosem, jakaś osoba znalazła drogę z tłumu. Postać ledwo wyglądała jak człowiek. Postać, która wyskoczyła, nie miała nic wspólnego z ludźmi ani zjawami. Ubranie na niej było poszarpane i poplamione do tego stopnia, że ledwo można było rozpoznać jego oryginalny kolor. Ubranie było wypełnione łatami, pozostawiając mało lub wcale miejsca na nienaruszonym materiale. Osoba trzymała długi, gruby drewniany kij i stała przed Sabriną. Ze względu na bliskość, Sabrina była w stanie zobaczyć wszystko o tej osobie. Jej włosy były splątane w małe kłębki brudu i ziemi, zakrywając połowę jej twarzy i odsłaniając tylko jej dwoje zamglonych oczu, które wpatrywały się w starego Mistrza Shawa.

„Shaw, spróbuj dotknąć włosa mojej córki, a rozszarpię twoją wnuczkę na strzępy!”

Za nią Sabrina zawołała do niej drżącym głosem. „Mamo... to ty? Mamo?”