Rozdział 364 Nie ufam sobie (część pierwsza)

„Przepraszam. Nie chciałam cię skrzywdzić. Po prostu... coś się stało i jestem trochę rozkojarzona. Proszę, nie bierz tego sobie do serca”. Bawiąc się guzikami na czarnej koszuli Edwarda, Daisy opuściła głowę i odpowiedziała roztargniona. Nie odważyła się spojrzeć w gniewne oczy Edwarda. Wiedziała, że znów go zdenerwowała. Był jak lew, który właśnie obudził się ze snu; był zły i agresywny. Daisy nie miała odwagi, by stawić czoła rozczarowaniu w jego oczach.

Z oczami utkwionymi w dłoniach Daisy, Edward cicho obserwował, jak Daisy bawi się jego koszulą i nie powiedział nic, by ją powstrzymać. Po chwili w końcu przerwał ciszę: „Teraz powiedz mi. Na kogo dzisiaj wpadłaś? Czy to była Jessica? A może ktoś z rodziny Ouyang? Co ci powiedzieli lub zrobili, że tak się zachowujesz? Nigdy nie próbuj zaprzeczać temu ani kłamać. Wiem, że nie chcesz, żebym się martwił, ale to tak nie działa. Po prostu potrzebuję prawdy”.

W jego oczach pojawiły się mieszane uczucia. Coś musi być nie tak, inaczej Daisy nie zachowywałaby się w ten sposób. Chociaż Edward nie chciał zmuszać Daisy do rozmowy, wiedział, że prędzej czy później będą musieli rozwiązać pewne sprawy. Im szybciej się nimi zajmą, tym mniej bólu będą cierpieć. Nagle dotarło do niego, że nadszedł czas, aby zajął się wieloma rzeczami, zanim się pogorszy.