Κεφάλαιο 25

Η Άντα χαμογέλασε απαλά. Το χαμόγελό της ήταν μόνο ο εφιάλτης στις αναμνήσεις του Μάθιου. «Έλα, δώσε μου τα χέρια σου».

Άπλωσε τα χέρια της. Τα νύχια της ήταν βαμμένα με ροζ βερνίκι και διακοσμημένα με διαμάντια, αναδίδοντας ένα κρύο φως, που φαινόταν σαν στιλέτο στα μάτια του Μάθιου.

Έτρεμε και άπλωσε τα χέρια του. Μετά τα άρπαξε και τον οδήγησε έξω από το δωμάτιο. «Μάλλον φοβάται ότι δεν θα έχεις χρόνο να παίξεις μαζί του αφού παντρευτούμε».