Κεφάλαιο 107

Ο Γουέιν ένιωσε πολύ πιο άνετα ξαφνικά αφότου ο Γκέιμπ παρέσυρε τον Ράιαν.

Κοίταξε την Άννα και είπε: «Πάμε. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς τόσο γι' αυτόν. Δεν είσαι η μητέρα του. Ο Γκέιμπ θα τον φροντίσει».

Η Άννα κοίταξε πίσω, τράβηξε το κεφάλι της που κοιτούσε προς το εσωτερικό της σουίτας, άγγιξε τη μύτη της με αμηχανία και χαμογέλασε. Είπε: «Το έχω συνηθίσει. Ο Ράιαν είναι στην ίδια ηλικία με τον Σκοτ και του μοιάζει λίγο, οπότε δεν μπορώ παρά να θέλω να νοιάζομαι περισσότερο γι' αυτόν. Ίσως ο κόσμος να με θεωρήσει λίγο περίεργη αν το κάνω αυτό».