Rozdział 278

Enzo

Po tym, jak Selena mnie dotknęła, zemdlałam. Obudziłam się dopiero dużo później, gdy słońce świeciło przez moje okno.

Moja głowa wciąż tkwiła w gęstej mgle, gdy kręciło mi się w głowie. Gdy zawroty głowy zaczęły ustępować, jęknąłem i podniosłem się do pozycji siedzącej, gdy rozglądałem się po otoczeniu; powoli zacząłem rozpoznawać pokój, w którym teraz byłem, jako sypialnię, którą dostałem ostatnim razem, gdy byłem w rezydencji Króla Alfy. Jednak w mojej głowie zaczęło walić, zastanawiając się, jak w ogóle dostałem się do tego pokoju. Ostatnią rzeczą, jaką pamiętałem, było opuszczenie gabinetu Króla Alfy z Seleną. Przypomniałem sobie, że mój ojciec zachowywał się dziwnie, jakby nawet nie wiedział, jak ani dlaczego wyszedłem i nie pamiętał, żeby pomógł mi uciec, a gdy próbowałem coś o tym powiedzieć, Selena musiała rzucić na mnie jakiś czar, żebym nie mógł mówić.