Rozdział 236

„W każdym razie” – kontynuował Dan – „słyszałem, że jest bezpieczna strefa nieco dalej na północ. Ta... choroba, czy coś w tym stylu, rozprzestrzenia się jak ogień. Tuż przed rozpoczęciem transmisji zobaczyłem, że wszystkie miasta w promieniu pięćdziesięciu mil roją się od Prowlerów. Nie wiem, czy reszta świata w ogóle o tym wie, jeśli mam być szczery. Zawsze byliśmy tutaj trochę odizolowani i cóż... Wiesz, jacy są ludzie w okolicy. Wolą brać sprawy w swoje ręce”.

„Pomoc jest w drodze” – odpowiedziałem. „Mogę ci tyle powiedzieć”.

Laura i Dan unieśli brwi, ale nic nie powiedzieli. Zapadła chwila ciszy, zanim Laura przemówiła.