Rozdział 39

Punkt widzenia Alfy Lucasa

Wszystko, co mogłem zrobić, to na nią patrzeć. Oczy Leny tańczyły, gdy wzięła kolejny łyk. Wydawała się być zupełnie nieświadoma, że bełkocze. Prawie jakby była pijana, ale wszystko, co miała, to moja krew, a ja upewniłem się, że nie ma alkoholu w moim organizmie, zanim pobrano mi krew.

Mruczy coś o wypiciu tylko jednego kieliszka, mimo że wypiła więcej, po czym zrywa się z miejsca. Patrzę, jak kieliszek toczy się z jej kolan, odbijając się od dywanu, i podnoszę wzrok akurat na czas, by zobaczyć, jak rzuca się na mnie, pokazując kły. Co, do cholery, się z nią dzieje?