Rozdział 147

Wtedy poczułem kłujący ból w kostce. Spojrzałem w dół i zobaczyłem trzy pijawki przyczepione do niej i wbijające zęby głębiej w moją skórę. Jedna z nich wbiła się już głębiej niż dwie pozostałe, przez co ból nasilił się, jakby wiertło wierciło we mnie dziurę.

Nienawidziłem pijawek i miałem ochotę podskoczyć i je odtrącić, ale moja determinacja, by pozostać w ukryciu, zmusiła mnie do pozostania w bezruchu. Nawet najcichszy dźwięk mógł zaalarmować Dickena o moim położeniu. Poza tym nie mogłem pozbyć się tych trzech pijawek jednym szarpnięciem. Nawet gdybym podskoczył, nie mógłbym ich usunąć. Moje ruchy tylko przykułyby uwagę Dickena, zanim zostałbym zaciągnięty z powrotem do jego jaskini.

Więc mogłem tylko zacisnąć zęby, żeby wytrzymać ból. Pozostałem nieruchomo i obserwowałem Dickena, który był w pobliżu. Widziałem, jak węszył w powietrzu, ale nie wyglądał, jakby potrafił rozpoznać mój zapach. Jego solidna klatka piersiowa nerwowo unosiła się i opadała, ponieważ nie mógł mnie znaleźć.