Rozdział 51 Wyrok

Punkt widzenia Jacka

Pobiegłam do Isabelli, gdy tylko zobaczyłam, że zaczyna się chwiać na krześle dla świadków. Obaj prawnicy byli zbyt zajęci kłótnią o nowe dowody, że nie zauważyli stanu fizycznego Isabelli. Dotarłam do niej, gdy tylko zemdlała, nawet gdy ochrona podeszła do mnie, myśląc, że jestem jakimś zagrożeniem. Miała zamiar spaść z krzesła, gdy złapałam ją za ramiona i krzyknęłam o pomoc. Dwóch ochroniarzy w końcu zauważyło, co robię, a jeden z nich wzywał kogoś przez radio.

Podniosłam Isabellę, a następnie siadłam na tym samym krześle, które przed chwilą zajmowała, sadzając ją na swoich kolanach. Odgarniając jej włosy z twarzy, kołyszę się do przodu i do tyłu, mówiąc do niej kojącym głosem. Jej mama przyniosła mi butelkę wody na czas, gdy Isabella się obudzi, i zakładam, że tak się stanie. Jestem prawie pewna, że zemdlała z szoku po wiadomości, którą właśnie przekazał jej obrońca. Modlę się, żeby bredził, ale wysłałem SMS-a do mojego przyjaciela Finna z prośbą, żeby sprawdził, co u niego.