Rozdział 453

Julian i ja zostaliśmy w lesie aż do świtu, kiedy w końcu wróciliśmy do pałacu. Gdy tylko przekroczyliśmy linię drzew i weszliśmy na pole na zewnątrz ogrodów, Julian znieruchomiał. Zatrzymałem się obok niego i spojrzałem na niego ciekawie.

Jego spojrzenie wydawało się być skupione na czymś, więc podążyłem za nim, by zobaczyć Nicholasa idącego w naszym kierunku. Jego dłonie były zaciśnięte w pięści. Jego ramiona były proste, napięte. Jego szczęka była zaciśnięta, a usta w twardą linię. Jego złote oczy płonęły gniewem, widocznym nawet w słabym świetle.

Mark podążał za Nicholasem, rozmawiając z nim, ale go nie dotykając. Nicholas w ogóle nie zwrócił uwagi na Marka.