Rozdział 168 Daję Ci jedną rzecz

Eliza spojrzała w górę i zobaczyła parę. Byli starzy i mieli około pięćdziesięciu lat. Kobieta miała na sobie cheongsam, a jej włosy były spięte w delikatny kok. To było drobiazgowe. Wyglądała całkiem dobrze.

To ona przemówiła. Ton głosu był bardzo pewny. Wydawało się, że zrozumiała to na pewno.

Kobieta spojrzała na Elizę od góry do dołu i zobaczyła, że była ubrana bardzo skromnie i że powinna być zwykłym człowiekiem. Powiedziała z uśmiechem: „Dziewczynko, wezmę flet z jadeitu, który trzymasz w dłoni. Proszę, daj mi go”.