Κεφάλαιο 95 Της ήταν αξέχαστος

Μια νεαρή κοπέλα περπατούσε σε έναν πολυσύχναστο δρόμο του Μιλάνου στην Ιταλία. Ήταν λίγο ντυμένη από το κρύο. Ήταν με ένα πράσινο πουκάμισο βάσης και μια γκρι φούστα, ένα ζευγάρι μεταξωτές μαύρες κάλτσες που ήταν από κάτω για να προστατεύει τα πόδια της από το κρύο και ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνα μποτάκια για να αναδείξει το στυλ της. Για να το τελειώσει, είχε ένα ανοιχτό μπεζ παλτό και ένα μωβ μαντήλι που κάλυπτε τον ανοιχτό λαιμό της. Ο ελαφρύς αέρας που ήταν παρών την πέρασε, φυσώντας ελαφρά τα μακριά μαλλιά της.

Το ελαφρύ χαμόγελο στο πρόσωπό της την έκανε να δείχνει πιο κομψή όταν περπατούσε στους δρόμους. Μερικοί άντρες την είχαν πιάσει ακόμη και αν και τους είχε αγνοήσει όλους.

Η δεσποινίδα δεν ήταν άλλη από την Ayla. Βυθίστηκε σε ένα καφενείο. Είχε έρθει η ώρα για το απογευματινό της τσάι και επειδή λάτρης της καφεΐνης χρειαζόταν ένα φλιτζάνι καφέ συνοδευόμενο από αυτό το κομμάτι τιραμισού που της άρεσε. Ερχόταν εδώ κάθε μέρα για μια ώρα και κοίταζε από το παράθυρο τους ανθρώπους που έμπαιναν στο καφενείο και το άφηναν. Κοίταξε επίσης τον ουρανό και παρακολούθησε τα σύννεφα να διαμορφώνονται σε διαφορετικά σχήματα που πάντα προσπαθούσε να καταλάβει ενώ σκεφτόταν τη μελλοντική της ζωή μετά από όλα όσα είχε περάσει στο παρελθόν. Με λίγα λόγια, αυτό ήταν το νέο αγαπημένο της σημείο.