Rozdział 532

„Pani Wu, jak zwykle jesteś słodką gadułą”. Xia Micheng otarła łzy z twarzy pani Wu i spojrzała na panią Lu. Następnie wykrzywiła swoje czerwone usta i powiedziała miękkim, ale lekko dławiącym się głosem: „Babciu, to ja”.

Madam Lu mocno uderzyła się w udo, wciąż nie mogąc uwierzyć, że Xia Micheng żyje. Jak dziecko, płakała w jednej chwili, a w drugiej się śmiała. „Micheng... Naprawdę jesteś moją Micheng! Powiedz mi... Jak udało ci się przeżyć? To musiało być dla ciebie ciężkie przeżycie... Naprawdę wszystko w porządku? Masz jakieś rany na ciele?” Madam Lu uważnie przyjrzała się Xia Micheng.

„Babciu”. Xia Micheng wyciągnęła rękę i przytuliła Madam Lu. Klepiąc ją po plecach, pocieszyła: „Babciu, nie musisz się czuć źle i proszę, nie obwiniaj się. To moja decyzja. Kocham pana Lu i byłam gotowa umrzeć z miłości. Teraz, dzięki miłości, żyję. Co ważniejsze, wróciłam. Po trzech miesiącach rekonwalescencji nie ma ani śladu trucizny w moim ciele. Spójrz na mnie... Czuję się o wiele lepiej niż kiedyś. Po przejściu przez tę gehennę, odrodziłam się. Babciu, mam nadzieję, że my wszyscy, w tym ja, pan Lu i ty, jesteśmy zawsze bezpieczni i zdrowi”.