Rozdział 23 Szczere zainteresowanie

„Czekaj. Nie wyjaśniłeś, dlaczego mi pomogłeś? Wiem, że mnie nienawidzisz. Dlaczego po prostu nie pozwolisz mi umrzeć?” Daniel zapytał cichym głosem.

Emma milczała przez chwilę. Potem jej usta wygięły się smutno.

„Kiedyś zostałem porzucony, gdy wpadłem w bardzo głęboką otchłań. Nikt nie chciał dać mi liny. Byłem zmuszony znosić ciemność i strach w samotności, aż w końcu sam się stamtąd wydostałem”.