Rozdział 2 Pożyczanie męża, aby mieć dziecko

Idiota numer 2.

To młody mistrz rodziny Smithów, Tommy.

Jest także jednym z wielbicieli Shirley.

Tommy jest w tym roku na drugim roku i ma bardzo ładną, dziecięcą buzię.

Jest świetny w kokieteryjnym aktorstwie, a jego głos jest tak słodki i żałosny, że sprawia, że ludzie czują się, jakby widzieli chorego Samoyeda i nie mogą powstrzymać się od chęci dotknięcia go.

Szkoda, że uwodzicielskie spojrzenia skierowane są w stronę niewidomego człowieka.

Ruby jest kobietą nudną i sztywną.

Odpowiedziała obojętnym tonem:

„Przepraszam, mój mąż jest pijany i muszę się nim zająć”.

„Masz rozstrój żołądka. Możesz iść do szpitala. Czy mam wezwać dla ciebie karetkę?”

Nad polem czatu wyświetla się komunikat „Druga osoba pisze”.

Po chwili Tommy wysłał kolejną wiadomość głosową.

„Siostro, naprawdę źle się czuję i chcę zjeść jedzenie, które gotujesz. Mogę zapłacić ci podwójnie... nie, dziesięć razy więcej”.

Po tych słowach przelał jej trochę pieniędzy.

Niewiele, zaledwie sto tysięcy.

„No dobrze.” Ruby niechętnie odpowiedziała.

Ale ruchy są dość zwinne.

Wlała do termosu zupę na kaca, którą przygotowała dla swojego męża Liama, a następnie wyjęła z niej korzeń koptysu, goryczkę, sophora flavescens i inne rośliny i dodała je do zupy. Gorzki zapach stał się bardziej wyczuwalny, gdy zrobiło się cieplej.

Uśmiechnęła się i wyszła z kuchni.

——„Gdzie idziesz tak późno?”

Rozległ się niski, zimny głos.

Zobaczyłem wysoką postać stojącą w salonie willi, a słabe światło oświetlało ostre brwi mężczyzny.

To jej mąż, Liam.

Mężczyzna wpatrywał się w izolowany lunchbox w dłoni Ruby, marszcząc brwi.

Ruby powiedziała szczerze: „Idę zobaczyć młodszego brata. On nie czuje się dobrze i chce, żebym poszła go zobaczyć. Chcesz pójść ze mną?”

Liam prychnął z szyderczym wyrazem twarzy.

"młodszy brat?"

„Okej, przyprowadź go tu kiedyś, żeby mnie zobaczył, a ja pomogę ci to obejrzeć”.

Gdy tylko Ruby zobaczyła jego postawę, zrozumiała, że on znowu jej nie uwierzy.

Atmosfera była dość cicha.

Li Ming uszczypnął opuchnięte brwi, jego głos był chrapliwy od alkoholu: „Za tydzień staruszek kończy 70 lat. Będę z wami współpracować, żeby zagrać kochającą się parę – ale nie myślcie, że naprawdę was lubię”.

Ruby zapewniła: „Nie martw się, twoje mi się nie podobają”.

Liam prychnął i nic nie powiedział.

Nie lubisz go? Kim więc była osoba, która go odurzyła?

Nie chcąc narażać Ruby , spojrzał na jej płaski brzuch i powiedział żartobliwie: „Minęły trzy miesiące, dlaczego jeszcze nie pokazałaś, że jesteś w ciąży? Stary człowiek czeka, żeby przytulić wnuka. Wiesz, gdyby dziadek wiedział, że został oszukany, zrobiłby wszystko”.

Po czym uśmiechnął się szyderczo i wrócił do sypialni, żeby odpocząć.

Palce Ruby zamarzły, a na jej czole wystąpił zimny pot.

Jak mogła o tym zapomnieć?

Trzy miesiące temu ojciec Liama wrobił go, dodając narkotyki do jego wina i fałszując badanie USG w celu zmuszenia rodziny Li do ślubu.

Pan Li był bardzo szczęśliwy i podjął decyzję o ślubie, mówiąc także, że dziecko w brzuchu Ruby jest przyszłym dziedzicem rodziny Li.

Ale Liam nie jest głupi.

Wiedział, czy dotknął Ruby, czy nie.

Powodem, dla którego nie ujawniono tej informacji, były egoistyczne pobudki.

Po pierwsze, potrzebuje kobiety, którą mógłby poślubić, aby pobudzić swoją białą księżycową piękność, Shirley , która wyjeżdża za granicę .

Po drugie, zemsta na Ruby.

Liam jest mściwy i ma dość kalkulacji Ruby.

Stary Mistrz Li to człowiek szybkich i zdecydowanych działań, który zajmuje się zarówno czarnymi, jak i białymi sprawami. Nawet burmistrz Jiangcheng musi go szanować. To wielka szycha, która potrafi wstrząsnąć Jiangchengiem jednym tupnięciem stopy.

Jeśli taka osoba dowie się, że została oszukana, nie będzie miejsca dla Ruby w całym Jiangcheng.

Ruby wzięła głęboki oddech.

Liam nie chciał z nią współpracować w kwestii ciąży, ani wypowiadać się w jej imieniu. Miał nadzieję, że jej kłamstwo zostanie ujawnione.

Wieczorny wiatr wiał do salonu, a Ruby skrzyżowała ramiona.

Jest trochę zimno.

Nie ma za nią nikogo i we wszystkim musi polegać tylko na sobie.

Po chwili namysłu Ruby przypomniała sobie, że w rodzinie Li jest jeszcze ktoś inny.

Evan , najstarszy syn rodziny Li, który umiera na początku książki .

Pomysł, aby wykorzystać ojca do narodzin syna, jest zbyt śmiały.

Zwłaszcza Evan.

Dzięki wsparciu stolicy Pekinu ze strony dziadków ze strony matki stał się pożądanym księciem w środowisku pekińskim, a nawet starszy mężczyzna z rodziny Li obawia się takiego obrotu spraw.

Gdyby nie umarł przedwcześnie, Liam nie zostałby dziedzicem rodziny Li.

Teoretycznie jest to udo stałe.

Ruby postanowiła spróbować.

W końcu to jedyna osoba w książce, która nie lubi bohaterki Shirley.

Odłożyła izolowany lunchbox, który trzymała w ręku, skontaktowała się z chłopcem na posyłki i wysłała zupę na kaca z dodatkowymi składnikami Tommy'emu. Zaplanowała spędzić wieczór, aby dowiedzieć się, jakie są preferencje Evana.

Gdy już miała usiąść, przyszedł jej do głowy pewien plan.

Dziś jest 7 lipca, jej urodziny.

Evan zginął dziś rano w wypadku, do którego doszło na autostradzie Jingjiang.

Spojrzała na górę ekranu telefonu i zobaczyła, że jest czterdziesta rano.

A data śmierci Evana to:

7 lipca, 12:44 rano.

Ruby poczuła zimno, jej krew zdawała się zamarzać, a ona sama miała wrażenie bezsilności, jakby była uwięziona w ogromnej jaskini, próbując znaleźć wyjście, lecz nagle zobaczyła na własne oczy, że jedyna droga ucieczki została zablokowana.

Pobiegła na górę i poprosiła Liama o dane kontaktowe Evana.

Jednak Liam wziął tabletki nasenne i nie można go było obudzić.

Ruby była trochę zaniepokojona. Włączyła telefon Liama , ale ponieważ został on dopiero włączony, nie mogła go odblokować za pomocą odcisku palca ani rozpoznawania twarzy.

Wielokrotnie próbowała wpisać hasło, także w dniu urodzin Shirley , ale nadal nie potrafiła go rozwiązać.

Czas mija z każdą sekundą.

Nie wiedziała, jakie cyfry wpisała w tym zamieszaniu, ale tak się złożyło, że blokada ekranu była odblokowana.

A czas doszedł do czterdziestu czterech minut.

Po wybraniu numeru telefonu oznaczonego [Wielki Brat] nie miała czasu, żeby się przywitać, więc powiedziała po prostu i szybko: „Evan, zatrzymaj samochód!”