rozdział-486

Neah

„Jesteś pewien, że nie ma nic, co mógłbym ci podać?” Dane pyta cicho, wkładając głowę przez drzwi łazienki.

Spoglądam na niego wściekle, gdy mój żołądek się przewraca, a on cicho się wycofuje. Najwyraźniej mogę patrzeć, jak komuś odcinają stopę, mogę brać udział w obdzieraniu ich żywcem ze skóry i wyrywaniu im serca, nie mając najmniejszej ochoty na wymiotowanie, a mimo to zapach kurczaka sprawia, że odrzucam najmniejszą ilość jedzenia, jaką udało mi się zjeść.