Rozdział 474 To jest karma

„Ty... Ty...” Aleksandra była tak zła, że jej ciało się trzęsło.

„Czuję się dużo lepiej po tym, jak cię uderzyłam” – zadrwiła Eliza.

„S*ka!” syknęła Aleksandra, podnosząc czajnik ze stołu i ochlapując nim Elizę. Woda była wrząca, a para unosiła się, gdy Aleksandra opróżniała czajnik. Mogłaby spowodować poważne oparzenia, gdyby skóra miała z nią kontakt. Na szczęście Eliza zdążyła się uchylić, a wrząca woda rozprysła się na krzesła przed nią i drewnianą podłogę. Aleksandra prawdopodobnie nie była ostrożna, ponieważ wrząca woda ją poparzyła. Natychmiast wyrzuciła czajnik i krzyknęła z bólu.