Rozdział 46 Podążanie

„Mam wrażenie, że ktoś nas śledzi?”

„Co?” Samantha była tak przerażona, że mocno się przytuliła i nerwowo obejrzała. „Jesteś pewna? Czy źle to widzisz?”

Eliza pokręciła głową. Nie potrafiła rozpoznać uczucia, poczuła jedynie podmuch wiatru za sobą, któremu towarzyszył nieoczywisty dźwięk kroków. Być może to wszystko działo się w jej głowie, ale przeczucie mówiło jej, że Anthony celowo nie wysłał samochodu po nią i Samanthę. Widząc, że niedaleko przed nią jest ulica z latarniami, pociągnęła Samanthę i powiedziała: „Spieszmy się”.