Rozdział 410 wydawał się mrzonką

Oprócz Elizy nie było nikogo i w całym domu panowała cisza.

Eliza podniosła rękę i położyła ją na czole. Wpatrywała się tępo w sufit. Chaotyczne i niejednoznaczne sceny z poprzedniej nocy pojawiły się w jej umyśle. Poczuła się trochę rozdrażniona.

„Oboje jesteśmy śmiertelnymi wrogami. To, co wydarzyło się wczoraj wieczorem, nic nie znaczy. Chociaż wczoraj wieczorem byłam nieprzytomna, mogłam też głęboko odczuć jego łagodność i cierpliwość. On najwyraźniej tak bardzo mnie nienawidzi. Ale dlaczego traktował mnie tak dobrze wczoraj wieczorem? Czy to dlatego, że jestem żałosna? Czy też celowo ukrył głęboką miłość, aby celowo sprawić, że stracę serce?”