บทที่ 56 - กาแฟ

“ มาดื่มกาแฟด้วยกันสิ” เธอบอกเมื่อเดินเข้าไปในห้องทำงานของเขา ซึ่งเป็นห้องเดียวกับที่เธออยู่ห้องเดียวกับเขา

วันนี้เธอถือกาแฟสองแก้วซึ่งพนักงานโรงแรมเป็นคนชงให้ แต่ทันทีที่เธอเดินเข้ามา เธอก็หยุดตัวเองได้ทันเวลา ไม่ใช่เพราะฮันเตอร์ไม่อยู่ที่โต๊ะของเขา แต่เป็นชายชราอายุประมาณหกสิบห้าถึงเจ็ดสิบปีที่นั่งอยู่ที่นั่นโดยตั้งใจอ่านเอกสารบางอย่างโดยมีแล็ปท็อปเปิดอยู่ตรงหน้า

ชายคนนั้นสังเกตเห็นเธอและยิ้มอย่างซุกซน เขาจึงลุกขึ้นจากที่นั่ง “คุณคงเป็นอาบิเกล!” เธอมองกลับไปที่ประตูที่ปิดอยู่ด้วยความลังเลเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าเพื่อวางถ้วยกาแฟไว้ในมือบนโต๊ะ เธอไม่รู้ว่าทำไมฝ่ามือของเธอถึงมีเหงื่อออกมาก ชายคนนั้นมีรอยยิ้มที่น่ารักที่สุดบนใบหน้าที่มีริ้วรอยของเขา ผมสีขาวของเขาได้รับการจัดแต่งอย่างมีสไตล์ เขาน่าจะสูง 6 ฟุต 1 นิ้ว และมีหลังตรง เขาสวมเสื้อเชิ้ตลายก้างปลากับกางเกงยีนส์