Rozdział 429 Nie ma losu na końcu

Alan wspominał: „W tym czasie niedawno przybył za granicę, a jego przybrani rodzice często zabierali go do Chinatown. Kiedy go poznałem, jego angielski nie był zbyt dobry, ale ze względu na moje rodzinne pochodzenie nauczyłem się chińskiego od najmłodszych lat, więc nie mieliśmy problemów z komunikacją i zostaliśmy przyjaciółmi”.

Susu słuchał bez przerwy.

„Ale w ciągu jego osiemnastego roku, nie odwiedzał mnie przez długi czas. Byłem ciekawy, więc poszedłem do jego domu, aby go znaleźć. Jego przybrani rodzice powiedzieli, że jest chory i hospitalizowany, ale nie ujawnili, w którym szpitalu się znajduje. Po kilku dochodzeniach odkryłem, w którym szpitalu się znajduje. Kiedy go zobaczyłem, przeszedł już operację usunięcia nerki. Chciałem mu pomóc, ale formularz zgody na operację miał jego własny podpis, co dowodziło, że dobrowolnie ją oddał”.