Rozdział 1 Zmuszeni do małżeństwa

„ Ciociu, błagam cię, ratuj moją matkę. Na pewno oddam ci te pieniądze!”

Elena uklękła w salonie i kilka razy się kłaniała. Na jej czole była już krew.

„ Uratować ją? Myślisz, że ona może jeszcze żyć?” Jej ciotka prychnęła, a jej obrzydliwe spojrzenie przesunęło się po jej ciele.

„ Ona leży w szpitalu od pięciu lat i wciąż nie umarła. Ona naprawdę to znosi!”

Zanim Elena zdążyła cokolwiek powiedzieć, jej kuzynka Amara przerwała: „To prawda! Wiesz wyraźnie, że dalsze jej ratowanie to marnotrawstwo pieniędzy! Ponadto, jeśli pożyczymy ci pieniądze, czy będziesz w stanie je spłacić za życia?”

Gdy Amara skończyła mówić, nie spojrzała na Elenę i kontynuowała zabawę swoimi nowo zrobionymi paznokciami.

Oczy Eleny wypełniły się łzami. „Na pewno zarobię pieniądze, żeby ci je kiedyś zwrócić!”

„ Jak zarabiasz pieniądze?” Ciotka spojrzała na nią z pogardą. Powiedziała bezlitośnie: „Jak możesz zarabiać pieniądze? Zamierzasz sprzedać swoje ciało?”

Elena była przyzwyczajona do słuchania obraźliwych słów, ale kiedy zobaczyła dumne miny dwójki przed sobą, nie mogła powstrzymać się od smutku.

W wypadku samochodowym pięć lat temu jej ojciec zginął na miejscu, a matka zapadła w stan wegetatywny. Nawet dom, w którym dorastała, był zajmowany przez jej wujka i ciotkę.

Gdyby miała wybór, nawet gdyby ją pobito na śmierć, nie zgodziłaby się na pójście do tej rodziny.

Jednak jutro był termin wyznaczony przez szpital. Jeśli nie pożyczy pieniędzy dzisiaj, jej matka straci życie.

Elena padła na ziemię, „Ciociu, błagam cię, proszę uratuj moją matkę. Mogę zrobić wszystko, czego chcesz, błagam cię!”

Jej ciotka i Amara spojrzały na siebie, ich wzrok znów padł na nią. „Nie jest niemożliwe, żebym pożyczył ci pieniądze. Jeśli poślubisz Drugiego Młodego Mistrza rodziny Monor, dam ci pieniądze”.

Elena była przez chwilę oszołomiona i wskazała na Amarę: „Ale osobą, którą jutro poślubi rodzina Monor, jest Amara!”

„I co z tego, że to ja? Nie zapomnij, że to ty teraz potrzebujesz pieniędzy!” Amara wstała i otworzyła zdjęcie w telefonie, żeby mogła je zobaczyć.

„ Spójrz, jak wygląda twoja matka z rurkami na całym ciele. Na pewno nie będzie się dobrze czuła, prawda?”

„ Dlaczego masz zdjęcie mojej matki?” Elena była w połowie zdania, gdy coś błysnęło jej w umyśle i jej oczy nagle się rozszerzyły. „Zrobiłeś to?”

Jej oczy zrobiły się czerwone. Chciała je pogryźć na kawałki.

„ Celowo poprosiłeś lekarza o usunięcie urządzenia leczniczego z sali, w której leczona jest moja matka, prawda?”

Jej wściekłe i zaniepokojone spojrzenie bardzo ich usatysfakcjonowało.

„ Dobrze zgadłeś.” Amara wzięła z powrotem swój telefon. „To, czy twoja matka żyje, czy nie, zależy od tego, czy się zgadzasz, czy nie.”

Elena zacisnęła pięści, a jej paznokcie wbiły się głęboko w dłoń. Ból sprawił, że odzyskała trochę rozsądku.

Po chwili spojrzała na Amarę i rzekła: „Okej, obiecuję!”

Jej słowa były stanowcze i mocne. „Jeśli wyjdę za mąż do rodziny Monor, a ty nie będziesz traktować mojej matki, na pewno cię nie puszczę!”

Słysząc, że się zgadza, jej ciotka westchnęła z ulgą.

„ To bardziej pasuje. Jesteśmy rodziną, więc powinniśmy sobie pomagać. Ponadto rodzina Monor jest prestiżową rodziną. Na pewno będziesz cieszyć się życiem po ślubie z nim!”

Elena opuściła głowę i łzy popłynęły jej strumieniem.

Wszyscy wiedzieli, że drugi syn rodziny Monor był niepełnosprawny. Plotkowano również, że jego osobowość była gwałtowna i kapryśna. Krótko mówiąc, jej życie zostało zrujnowane.

Następnego dnia odbył się ślub.

Wczesnym rankiem Elena wsiadła do samochodu rodziny Lewisów i pojechała na miejsce ceremonii ślubnej.

Bez względu na to, jak bardzo Elena czuła się skrzywdzona, musiała dokończyć ten ślub. Jej matka wciąż była w szpitalu.

Gdy pan Monor i pani Monor zobaczyli Elenę wychodzącą na miejsce ceremonii ślubnej, ich miny od razu stały się bardzo nieprzyjemne.

Rodzina Lewisów zmieniała swoją pannę młodą w ostatniej chwili, to było ewidentne patrzenie z góry na ich syna!

Ryan siedział na wózku inwalidzkim na końcu czerwonego dywanu i nie było radości ani złości na jego twarzy. Był jak drewniana rzeźba bez żadnych emocji. Tylko jego oczy były ciemne i głębokie, sprawiając, że ludzie czuli się, jakby zapadali się w otchłań.

Elena została otoczona i ruszyła naprzód. Jej dwie ręce były ściśle splecione. Nie wiedziała, jak Drugi Młody Mistrz rodziny Monor ją potraktuje.

Serce Eleny stawało się coraz bardziej nerwowe. W końcu widząc wyraźnie twarz tego mężczyzny, była natychmiast zszokowana.

Jak to możliwe, że to on!